Ons Pa,

Ons pa werd geboren op 23 mei 1937 op de boerderij in de Prins Hendrikstraat. Hij was vijfde in de rij van een gezin dat uit zou groeien tot 8 kinderen. 

Zijn prille jeugd stond in het teken van de tweede wereldoorlog. Een periode die veel indruk op hem had gemaakt.  De verhalen over die tijd en zijn directe betrokkenheid, zoals dat bij het koeien halen er een Duitse soldaat een koe zat te melken, De afspraken die gemaakt werden om 's nachts geheim olie te draaien, de afbranding van de schuur en de nacht van de bevrijding stonden in zijn geheugen gegrift. Maar ook de watersnoodramp had een onwisbare indruk op hem gemaakt. 

Het leven op de boerderij was zwaar, maar de liefde voor de natuur en het boerenleven zorgde ervoor dat dit niet zo ervaren werd.  

Ons pa kreeg al snel een voor liefde voor de koeien.  Vanaf ongeveer zijn 7^e jaar ging hij dan ook graag mee koeien melken. Dit zou hij tot zijn 77e jaar blijven doen.

De melkkoeien liepen aan de Maasdijk aan Keizersveer. Aan de andere kant van de Maas, op de Aakvlaai  woonde ons moeder. Tijdens het melken kreeg ons vader haar in de smiezen en besloot hij dat zij zijn vrouw moest worden. Toch stroomde er nog heel wat water door de Maas voor ons moeder zich gewonnen gaf. 

In 1963 trouwde ons pa met Riek de Laat die woonde op de Aakvlaai aan de andere kant van de Maas waar ons pa de koeien zat te melken. Ze gaan de intrek aan op de boerderij in de Prins Hendrikstraat.

Pa runde samen met zijn broer Nico de boerderij. In 1967 trouwde Nico en die had besloten te emigreren naar Brazilië. Er brak er een zware tijd aan. De polder aan het klooster stond onder water en met drie kinderen werd het werk er niet minder om.

Gelukkig werd er door de boeren in die tijd nog veel samengewerkt en stak de familie een helpende hand toe o.a. vele neven en nichten.

Pa vond het leuk om met jongeren te werken, om zijn kennis over te dragen. Op hun beurt kregen zij wat meer vrijheid om te gaan stappen of een vriendje/vriendinnetje te ontmoeten.  Ook  jongeren die wat moeilijker in omgang waren, wist ons pa te begeleiden. Ons pa had de leerwerkplek en zorgboerderij al uitgevonden, lang voor deze woorden bestonden. 

Op de boerderij moest  gewerkt worden. Ieder droeg zijn steentje bij om te zorgen dat het werk af kwam, maar door het winkeltje van ons moeder en de centrale ligging van de boerderij was het ook de zoete inval. Ondanks de drukte hield ons vader wel van een babbeltje.

Vertegenwoordigers kwamen graag langs en als het hem niet aan stond, zei hij “ik heb geen tijd “ en maakte een gebaar van geen geld.

Naast werken werd er ook gefeest: verjaardagen, communies, jubilea, diploma’s en sinterklaas. Er was altijd wel een reden voor een borrel.

Carnaval was een feest dat gevierd moest worden, waaraan hij zijn bijdrage leverde. Toen we klein waren, hielpen we bij het bouwen.  We mochten gebruik maken van de schuur en materialen. Tijdens de optocht reden we trots met onze gemaakte creaties rond. 

Vakanties bestonden uit een paar dagen naar de familie in Groningen. Ons pa genoot van deze weekenden en kwam met  de nieuwste  technieken voor de akkerbouwtak thuis.

Later toen wij ouder waren en het werk op de boerderij over konden nemen,  kwam er ruimte voor verdere reizen. Hoogtepunten waren de reizen naar zijn broer Nico in Brazilië.

Ons pa was trots op zijn boerderij, zijn kinderen en kleinkinderen.  Hij stond niet graag op de voorgrond. Maar als het dan toch gebeurde straalde hij.  Afgelopen jaar nog met het bezoek van de burgemeester tijdens de Fèrse koiertocht , de uitreiking van de bronzen en gouden Faant aan René en mij. maar ook zijn tachtigste verjaardag in de Kraant mag niet worden vergetn. Toch stiekem  erg trots. 

Ons Pa  Jos de Bruijn was de derde generatie de Bruijn die de boerderij in de Prins Hendrikstaat bewoonde en exploiteerde. Hij werd hier geboren en zou hier tot zijn dood blijven wonen.

Ons pa wist veel van de geschiedenis van zijn eigen familie en van de geschiedenis van Raamsdonksveer.

Met zijn dood verliezen we ook een stukje Veers Erfgoed.

Arjan de Bruijn 

28-maart 2018